رمان کاهش میل جنسی و اختلالات ارگاسم؛
اختلالات ارگاسم یکی از مسائل شایع در زندگی جنسی بسیاری از افراد است که میتواند تأثیرات منفی زیادی بر سلامت روانی و جسمانی فرد بگذارد. ارگاسم به عنوان یکی از بخشهای مهم و لذتبخش روابط جنسی، نقش مهمی در ایجاد رضایت جنسی و عاطفی ایفا میکند. در صورتی که فرد نتواند به ارگاسم برسد یا در رسیدن به آن مشکلاتی داشته باشد، این اختلالات میتوانند تأثیرات منفی بر روابط شخصی و کیفیت زندگی او بگذارند. در این مقاله به بررسی اختلالات ارگاسم، دلایل و عواملی که باعث بروز آن میشوند و گروههای مختلفی که ممکن است درگیر این اختلالات شوند، خواهیم پرداخت.
اختلالات ارگاسم چیست؟
اختلالات ارگاسم به شرایطی اطلاق میشود که فرد نتواند به ارگاسم برسد یا در رسیدن به آن دچار مشکلاتی شود. این اختلالات ممکن است به صورت فیزیکی، روانی یا ترکیبی از هر دو ظاهر شوند. برخی افراد ممکن است هرگز نتوانند ارگاسم را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها در برخی شرایط خاص یا در حضور شریک خاصی دچار مشکل شوند.
انواع اختلالات ارگاسم
اختلال ارگاسم زنانه (Anorgasmia): این اختلال به عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم در زنان اطلاق میشود. زنان مبتلا به این اختلال ممکن است در طول رابطه جنسی یا پس از آن نتوانند به اوج لذت جنسی برسند.
اختلال ارگاسم مردانه: این اختلال در مردان کمتر شایع است، اما برخی مردان نیز ممکن است مشکلاتی در رسیدن به ارگاسم داشته باشند. این مشکل میتواند شامل تأخیر در ارگاسم یا ناتوانی کامل در رسیدن به آن باشد.
اختلالات ارگاسم در اثر مصرف دارو: برخی داروها، به ویژه داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد اضطراب یا داروهای مربوط به فشار خون، میتوانند بر فرآیند ارگاسم تأثیر منفی بگذارند.
اختلال ارگاسم ناشی از استرس یا اضطراب: اضطراب، استرسهای زندگی و مشکلات روانی میتوانند مانع از تجربه ارگاسم طبیعی شوند. این نوع اختلال بهویژه در مواردی که فرد از نظر روانی تحت فشار باشد، بیشتر دیده میشود.
دلایل و عوامل مؤثر در اختلالات ارگاسم
اختلالات ارگاسم میتوانند دلایل مختلفی داشته باشند، که از نظر جسمانی، روانی یا حتی ترکیبی از هر دو دسته میشوند. برخی از عوامل مؤثر در این اختلالات عبارتند از:
- مشکلات جسمانی
بیماریهای مزمن: بیماریهای مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماریهای قلبی و عروقی، یا اختلالات هورمونی میتوانند بر عملکرد جنسی فرد تأثیر بگذارند. این بیماریها ممکن است به دلیل کاهش جریان خون به نواحی جنسی یا کاهش حساسیت در اندامهای جنسی، باعث اختلالات ارگاسم شوند.
داروها: مصرف برخی داروها، بهویژه داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد اضطراب، داروهای ضد فشار خون و داروهای هورمونی، میتواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر توانایی فرد در رسیدن به ارگاسم تأثیر بگذارد.
اختلالات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران یائسگی یا بارداری، یا مشکلاتی مانند اختلالات تیروئیدی میتوانند بر میل جنسی و توانایی ارگاسم تأثیر بگذارند.
- عوامل روانی
استرس و اضطراب: استرسهای روزمره زندگی، اضطراب از عملکرد جنسی یا نگرانیهای اقتصادی و اجتماعی میتوانند مانع از تجربه ارگاسم شوند. فرد ممکن است در حین رابطه جنسی بیش از حد نگران باشد و این نگرانیها مانع از تجربه لذت جنسی و رسیدن به ارگاسم شود.
افسردگی و مشکلات روحی: افراد مبتلا به افسردگی یا مشکلات روانی دیگر ممکن است تمایل جنسی خود را از دست بدهند یا در تجربه ارگاسم مشکلاتی داشته باشند. افسردگی میتواند بر سطح انرژی، میل جنسی و توانایی در لذت بردن از فعالیتهای جنسی تأثیر منفی بگذارد.
تجارب منفی جنسی گذشته: سوءاستفاده جنسی، تجربیات منفی در دوران کودکی یا روابط جنسی ناخوشایند میتوانند تأثیر زیادی بر توانایی فرد در تجربه ارگاسم بگذارند. ترس از آسیب یا عدم اعتماد به شریک جنسی میتواند این اختلال را تشدید کند.
- عوامل اجتماعی و فرهنگی
موانع فرهنگی و مذهبی: در برخی فرهنگها و مذاهب، محدودیتها و تابوهای جنسی میتواند باعث شود فرد در احساس راحتی در رابطه جنسی و رسیدن به ارگاسم دچار مشکل شود. نگرشهای منفی به بدن یا فعالیتهای جنسی میتواند به اختلالات ارگاسم منجر شود.
فشارهای اجتماعی و مقایسههای نادرست: مقایسه با استانداردهای اجتماعی یا رسانهای در زمینه موفقیتهای جنسی میتواند منجر به احساس عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم شود. افراد ممکن است احساس کنند که اگر مطابق با این استانداردها نباشند، شکست خوردهاند.
- عوامل روابطی
مشکلات ارتباطی با شریک جنسی: روابطی که در آن ارتباطات عاطفی یا جنسی به خوبی برقرار نمیشود، میتوانند بر توانایی فرد در تجربه ارگاسم تأثیر منفی بگذارند. بیاعتمادی، عدم ارتباط مناسب و ناتوانی در بیان نیازهای جنسی میتواند باعث بروز اختلالات ارگاسم شود.
عدم رضایت جنسی: اگر فرد از رابطه جنسی خود راضی نباشد یا از لحاظ عاطفی با شریک خود ارتباط نداشته باشد، ممکن است به ارگاسم دست نیابد.
چه کسانی درگیر اختلالات ارگاسم میشوند؟
اختلالات ارگاسم میتواند هر فردی را تحت تأثیر قرار دهد، اما برخی از گروهها بیشتر در معرض خطر هستند:
زنان میانسال و مسن: زنان در دوران یائسگی یا پس از آن به دلیل تغییرات هورمونی، خشکی واژن، کاهش سطح استروژن و تغییرات روانی ممکن است بیشتر در معرض اختلالات ارگاسم قرار گیرند.
افراد مبتلا به بیماریهای مزمن: کسانی که به بیماریهای مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا یا بیماریهای قلبی عروقی مبتلا هستند، ممکن است در تجربه ارگاسم با مشکل روبرو شوند.
افراد تحت درمان دارویی: افرادی که داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضد اضطراب مصرف میکنند، ممکن است دچار اختلالات ارگاسم شوند.
افراد با مشکلات روانی: افرادی که با افسردگی، اضطراب یا تجربیات منفی جنسی مواجه هستند، بیشتر در معرض اختلالات ارگاسم قرار دارند.
افراد با روابط جنسی مشکلدار: کسانی که در روابط جنسی خود با مشکلات ارتباطی یا عدم رضایت جنسی مواجه هستند، نیز ممکن است دچار اختلالات ارگاسم شوند.
اختلالات ارگاسم یک مشکل شایع است که میتواند به دلایل جسمانی، روانی یا ترکیبی از هر دو به وجود آید. افرادی که دچار مشکلات جنسی، اضطراب، افسردگی یا بیماریهای مزمن هستند، ممکن است بیشتر در معرض اختلالات ارگاسم قرار گیرند. تشخیص دقیق علل اختلالات ارگاسم و درمان مناسب میتواند به بازگشت به زندگی جنسی سالم و رضایتبخش کمک کند.
کاهش میل جنسی و اختلالات ارگاسم از جمله شایعترین مشکلات جنسی در زنان و مردان هستند که میتوانند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی، روابط عاطفی، و سلامت روانی افراد داشته باشند. درمان این مشکلات نیازمند شناسایی علتهای اصلی و رویکردی چندجانبه است که شامل مداخلات پزشکی، روانشناختی، و سبک زندگی میشود. در ادامه، توضیح کامل درباره این مشکلات، علتها و روشهای درمان ارائه شده است:
کاهش میل جنسی (Hypoactive Sexual Desire Disorder – HSDD)
تعریف:
کاهش میل جنسی به حالتی اشاره دارد که فرد علاقه یا اشتیاق کمتری به فعالیتهای جنسی دارد. این وضعیت ممکن است موقت یا مزمن باشد و در اثر عوامل مختلف جسمی، روانی یا رابطهای رخ دهد.
علائم:
عدم تمایل به شروع رابطه جنسی.
کاهش یا عدم خیالپردازیهای جنسی.
نارضایتی از کاهش میل جنسی.
اختلالات ارگاسم (Orgasmic Disorders)
تعریف:
اختلالات ارگاسم شامل تاخیر، کاهش شدت یا عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم است، حتی با تحریک جنسی مناسب. این مشکل میتواند در مردان و زنان رخ دهد.
علائم:
در زنان: عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم با وجود تحریک کافی.
در مردان: تاخیر یا عدم انزال در طی فعالیت جنسی. برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی آنها کلیک کنید: هزینه لیزر برای تنگی واژن– درمان کاهش میل زنان –عمل پرینورافی–مینی ابدو در سزارین
دلایل کاهش میل جنسی و اختلالات ارگاسم
الف) عوامل جسمی:
تغییرات هورمونی:
کاهش تستوسترون (در مردان و زنان).
کاهش استروژن در زنان یائسه.
اختلالات تیروئید.
بیماریهای جسمی:
دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی.
سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) در زنان.
عوارض دارویی:
مصرف داروهای ضدافسردگی (SSRIs).
قرصهای ضدبارداری هورمونی.
مشکلات فیزیولوژیک:
درد حین رابطه جنسی (دیسپارونیا).
خشکی واژن یا اختلالات نعوظ.
ب) عوامل روانشناختی:
استرس و اضطراب: نگرانیهای شغلی یا خانوادگی.
افسردگی: از عوامل شایع کاهش میل جنسی است.
تجربیات جنسی منفی: از جمله سوءاستفادههای جنسی در گذشته.
مشکلات اعتماد به نفس: تصویر منفی از بدن یا نگرانی از عملکرد جنسی.
ج) عوامل رابطهای:
اختلافات عاطفی: مشاجرات یا نارضایتی در روابط.
عدم ارتباط موثر: ناتوانی در بیان نیازهای جنسی.
یکنواختی در رابطه: نبود هیجان و تنوع در رابطه جنسی.
روشهای درمان کاهش میل جنسی و اختلالات ارگاسم
الف) درمانهای پزشکی:
درمانهای هورمونی:
برای زنان:
کرمهای استروژنی موضعی برای خشکی واژن.
هورمون درمانی جایگزین (HRT) در دوران یائسگی.
برای مردان:
تستوسترون تراپی در صورت کاهش سطح این هورمون.

داروها:
داروهای افزایشدهنده میل جنسی:
فلیبانسرین (Addyi): برای درمان کاهش میل جنسی در زنان پیش از یائسگی.
بریمِلانوتاید (Vyleesi): تزریق زیرپوستی برای زنان.
مهارکنندههای فسفودیاستراز (PDE-5):
مانند سیلدنافیل (ویاگرا) یا تادالافیل (سیالیس) برای اختلال نعوظ در مردان.
درمان عوارض جانبی داروها:
جایگزینی داروهای ضدافسردگی با انواعی که کمتر بر میل جنسی تأثیر میگذارند.
ب) رواندرمانی و مشاوره جنسی:
مشاوره فردی یا زوجدرمانی:
رفع مشکلات رابطهای و عاطفی.
درمان شناختی-رفتاری (CBT):
شناسایی و تغییر افکار منفی مرتبط با رابطه جنسی.
رواندرمانی برای تروما:
درمان تجربیات منفی یا سوءاستفادههای گذشته.
ج) مداخلات سبک زندگی:
مدیریت استرس: از طریق مدیتیشن، یوگا یا تکنیکهای آرامسازی.
فعالیت بدنی منظم:
افزایش گردش خون و بهبود انرژی جنسی.
رژیم غذایی سالم:
مصرف غذاهای غنی از آنتیاکسیدان، ویتامین E و مواد معدنی مانند زینک.
اجتناب از الکل و سیگار:
هر دو میتوانند بر عملکرد جنسی تأثیر منفی داشته باشند.
د) تکنیکها و ابزارهای کمکی:
تکنیکهای تحریک جنسی:
افزایش زمان معاشقه و استفاده از تکنیکهای مختلف تحریک.
ابزارهای جنسی:
استفاده از ویبراتورها یا دستگاههای تحریککننده برای کمک به زنان در رسیدن به ارگاسم.
تمرینات کگل:
تقویت عضلات کف لگن برای بهبود عملکرد جنسی. برای کسب اطلاعات بیشتر بر روی آنها کلیک کنید:آر اف واژینال چیست؟ عمل واژینوپلاستی ـ لیزر برای از بین بردن اچ پی وی ـ هزینه تزریق چربی به واژن
پیشگیری از مشکلات جنسی
حفظ ارتباط عاطفی قوی: صحبت درباره نیازها و انتظارات جنسی.
رعایت سلامت جسمی: مدیریت بیماریهای مزمن و رعایت سبک زندگی سالم.
ایجاد تنوع در رابطه: امتحان کردن موقعیتها یا فضاهای جدید در رابطه جنسی.
دریافت مشاوره زودهنگام: مراجعه به متخصص در صورت بروز علائم.
جمعبندی
کاهش میل جنسی و اختلالات ارگاسم ممکن است دلایل پیچیدهای داشته باشند که ترکیبی از عوامل جسمی، روانشناختی و رابطهای هستند. درمان این مشکلات نیازمند همکاری میان پزشکان، رواندرمانگران و خود فرد است. با شناسایی دقیق علتها و انتخاب روشهای درمانی مناسب، بسیاری از افراد میتوانند به زندگی جنسی رضایتبخشی بازگردند. مشاوره با متخصص جنسی یا اورولوژیست/گاینکولوژیست اولین گام برای مدیریت این مشکلات است.
بازگشت به زندگی جنسی پر انرژی با کمک دکتر شهره لولوئی
آیا از کاهش میل جنسی یا اختلال در ارگاسم رنج میبرید؟
نگران نباشید! دکتر شهره لولوئی با تخصص و تجربه چندین ساله در درمان اختلالات جنسی، به شما کمک میکند تا به آرامش و رضایت جنسی دست یابید.
خدمات درمانی شامل:
کاهش میل جنسی (Hypoactive Sexual Desire Disorder)
اختلالات ارگاسم (Orgasmic Disorders)
درمان مشکلات روانشناختی و فیزیولوژیکی
مشاوره و درمانهای فردی و زوجدرمانی
درمانهای دارویی و هورمونی در صورت نیاز
در کنار شما خواهیم بود تا زندگی جنسیتان را به حالت طبیعی و رضایتبخش بازگردانیم. با استفاده از روشهای مدرن و علمی، شما میتوانید مشکلات جنسی خود را برطرف کرده و دوباره اعتماد به نفس را تجربه کنید.
برای مشاوره و اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید!
با دکتر شهره لولوئی، به زندگی جنسی جدید و پر انرژی خود بازگردید!